حماسه ی حسینی ، حماسه مقدس

" زندگی این است که بمیرید ولی فائق باشید و مردن این است که زنده باشید ولی تو سری خور! " (نهج البلاغه)

اساسا روح که بزرگ شد تن به زحمت می افتد ، وقتی روح بزرگ شد جسم و تن چاره ای ندارد جز آنکه دنبال روح بیاید به زحمت بیفتد و ناراحت شود اما روح کوچک به دنبل خواهش های تن می رود و هر چه را که تن فرمان بدهد اطاعت می کند ،روح کوچک به دنبال لقمه ای برای بدن می رود اگر چه از راه دیوزگی ، تملق و چاپلوسی باشد !

آن تنی که در زیر سم اسبان قرار می یرد جریمه روح بزرگ را می دهد

روح بزرگ امام حسین(ع) از تمام احادیث و رفتارهایش مشخص است ؛ این احادیث که با وجود فضای تاریک آن عصر تا جایی که بعد از شهادت امام حسین(ع) به شکرانه آن مساجد ساختند و خظبه ها خواندند به ما رسیده همه خود گواهی این مطلب هستند:

[ و همت من عالی تر از آن که از ترس مرگ ، به زیر بار ستم بروم ]  (احقاق الحق جلد 11 , ص301)